HISTORIA CECHU RZEMIOSŁ RÓŻNYCH

23 grudnia 1954 roku Wojewódzka Rada Narodowa podjęła decyzję o przejęciu przez Cech wszystkich branż. W tym okresie Cech wprowadził się do nowo wybudowanego Domu Rzemiosła, przy ul. Piotrowskiego 11. W niecały rok póżniej, 7 grudnia 1955 r., na wniosek Izby Rzemieślniczej wprowadzono kolejną reorganizację, w wyniku której Cech Rzemiosł Różnych stał się jednym z 5 cechów branżowych - zrzeszał rzemieślników z branż: poligraficzno-papierniczej, spożywczej, przemysłowej oraz usługowej. Zarząd Cechu utworzył wtedy 5 sekcji branżowych: fryzjerów, fotografików, cukierników, piekarzy, szczotkarzy - a w późniejszym czasie dodatkowo sekcje wytwórców galanterii i zabawek oraz introligatorską.

W latach 1961-65 nastąpił znaczny rozwój działalności rzemieślniczej, m.in. na skutek aktu prawnego dotyczącego zwolnień od podatków dla nowo uruchamianych zakładów rzemieślniczych. Decyzją władz państwowych przynależność do cechów była wtedy obligatoryjna.

Duże zmiany nastąpiły w 1989 r., ponieważ wprowadzono dobrowolność przynależności do cechów. Pewna część Członków zrezygnowała z przynależności do Cechu, zapisało się natomiast wielu nowych rzemieślników, korzystających z udogodnień w procedurach tworzenia nowych zakładów.

Obecnie w branży rzemieślniczej, podobnie jak i w wielu innych, występują rozmaite trudności powodujące zmniejszanie się ilości funkcjonujących zakładów rzemieślniczych. Zauważalny jest fakt, iż znaczący kapitał państwa powstaje w wyniku działalności rzemieślniczej i dzieje się tak w większości państw. Wiemy, że rzemiosło wielokrotnie już przetrwało ciężkie chwile, więc i teraz zadbamy o to, by przetrwały wieloletnie tradycje, rzetelność, kunszt i wypracowane przez naszych ojców dobre imię. Rzemieślnik będzie dalej kojarzyć się wszystkim jako człowiek rzetelny, uczciwy i sumienny, który przede wszystkim wywiązuje się z powierzonego mu zadania zanim pomyśli o zapłacie.